Gerelateerde onderwerpen
Inleiding
Tubulointerstitiële ziekten zijn klinisch heterogene aandoeningen die dezelfde kenmerken van tubulaire en interstitiële schade delen. In ernstige en langdurige gevallen, kan de gehele nier betrokken zijn met glomerulaire dysfunctie en evnetueel nierfalen. De voornaamste categorieën van tubulointerstitiële ziekte zijn acute tubulaire necrose (ATN) en acute of chronische tubulo-interstitiële nephritis.
Pathofysiologie
De nier heeft de hoogste bloeddoorstroming van alle weefsels (ongeveer 3,5 ml/g/min). Ongebonden opgeloste stoffen verlaten de bloedcirculatie via de glomerulaire filtratie (≥ 100 ml/min). Toxische stoffen worden bij de nier "afgeleverd" met een flow die 50 keer groter is dan in andere weefsels en in veel hogere concentraties. Wanneer de urine wordt geconcentreerd, wordt het luminale oppervlak van de tubulaire cellen blootgesteld aan concentraties van moleculen die 300 tot 1000 keer hoger zijn dan die van het plasma. De fijne borstelachtige grens van proximale tubulaire cellen stellen een enorme oppervlakte bloot. Een mechanisme van tegenstroomprincipe verhoogt de ionische concentratie van de interstitiële medullaire vloeistof (en dus hogere concentratie van de urine) tot 4 maal de plasmaconcentratie. Bovendien scheidt het tubulair transportmechanisme medicijnen van hun bindende eiwitten.
Transcellulair transport stelt het cytoplasma en zijn organellen bloot aan de effecten van desbetreffende chemicaliën. De binding complexen van een sommige stoffen (bijvoorbeeld sulfhydrylgroepen) kunnen de binnenkomst vergemakkelijken, maar de uitgang vermoeilijken (bijvoorbeeld zware metalen). Systemische inhibitie (bijvoorbeeld alkalisering, verzuring) kunnen het transport in beide richtingen moduleren. Tot slot hebben de nieren het hoogste zuurstof- en glucoseverbruik en zijn de nieren dus kwetsbaar voor giftige stoffen die het metabolisme (ie. energie) van de cel aantasten.
Bron
- Oxford Textbook of Nephrology, 3rd edition, 2005.M. Davison, S.L. Cameron, Grunfeld, C. Ponticelli, C. van Ypersele, J.P. Grunfeld, E. Ritz, C.G. Winearls. Oxford University Press.
- Harrison's Principles of Internal Medicine, 17th Edition 2008. A.S. Fauci, E. Braunwald, D.L. Kasper, S.L. Hauser, D.L. Longo, J. L. Jameson, J. Loscalzo. The McGraw-Hill Companies.
